Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Anchusa italica & Epipactis distans

fotò
fotò
Lengo-de-biòu

Anchusa italica

Boraginaceae

Àutri noum : Lengo-de-buou, Bourràgi-fèr, Bourrage-bastard, Bourrigai-fèr.

Noms en français : Buglosse d'Italie, Buglosse azurée.

Descripcioun :
La lengo-de-biòu es uno planto coumuno dins lis ermas e li champ pulèu mena en agriculturo tradiciounalo o bioulougico. Es uno grando planto renadivo di proun peludo que fai de poulìdi flour bluio coulour d'azur.

Usanço :
Èi manjadisso cuecho coume de caulet. Proche dóu bourrage, a quàsi li mémi prouprieta. Apasimo li mau de vèntre e d'estoumac (tisano de 60 g de flour e de fueio, 20 mn, 4 tasso pèr jour) e lou tussi (tisano de flour seco, P. Lieutaghi, op.cit. p. 124).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Anchusa
Famiho : Boraginaceae


Ordre : Ordre pas nouma

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Meissoun - Champ - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Anchusa italica Retz., 1779

fotò
fotò
Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho)

Epipactis distans

Orchidaceae

Nom en français : Epipactis à feuilles distantes.

Descripcioun :
Aquesto erbo-di-mousco trachis en mountagno subretout dins li pinèdo à pin-gavot. Es uno planto rèdo e drecho que porto de fueio de 30 à 70 mm, espassejado, un pau redouno e subretout dreissado contro la cambo à 30-60°. Lou bout de la labreto (epichile) èi blanc alor qu'avans èi marroun (ipochile). Li tepalo d'en dedins soun pulèu un pau roso. Poudèn apoundre que li poulinìo parton en douliho après quàuqui ouro (mai pas dessuito).

Usanço :
Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae


Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 14 à 16 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Pinedo - Bos caud - Óuriero de bos
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Epipactis distans Arv.-Touv., 1872 (= Epipactis helleborine subsp. orbicularis (K.Richt.) E.Klein, 1997 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
RR
ges
C
R
C

Anchusa italica & Epipactis distans

R
R
CC
C
R
CC
R
R

Coumpara Lengo-de-biòu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho) emé uno autro planto

fotò